

Een lach en een traan
Ze zijn weer geschreven, de kerstkaarten die ik elk jaar stuur naar de nabestaanden van de mensen, van wie ik de uitvaart mocht...


Weer naar huis
Ze krijgt weer tranen in haar ogen als ze terugdenkt aan drieëndertig jaar geleden. Natuurlijk, een moeder die een kind verliest, vergeet...


Ken-nie
‘En kent ge Susanne nog?’, vraagt zijn echtgenote. ‘Ken-nie’, zegt ie. ‘Awel, ge kent Susanne toch nog wel?’, probeert ze weer. Maar...


Tien over half vier
Op de rouwkaart van Herman stond een schilderij dat hij zelf ooit had gemaakt. Het was een collage, waarin enkele van zijn liefhebberijen...


Tante Annie
Nagesprek op zondagmiddag. Gebeurt niet zo vaak, maar het kwam zowel de familie als mij goed uit. ‘We zijn dan toch bij tante Annie’,...


't Is goed zo
‘Mag ik mijn handen eromheen leggen?’, vroeg ze. ‘Natuurlijk’, was het antwoord, waarna ze haar handen om de schedel legde, die zojuist...


Een boek als erfenis
Er zijn boeken die je leest en daarna nooit meer vergeet. ‘Het Achterhuis’ van Anne Frank was zo’n boek. Ik las het als zestienjarige en...


Zijn leste snuupke
Vrolijke uitvaarten – bestaan die? Ja, die bestaan. Ik mocht er eind vorig jaar een verzorgen en de overledene was niemand minder dan...


De foto
Ik had de foto nog nooit eerder gezien. Hij moet genomen zijn in 1939, misschien zelfs 1940, in elk geval voordat de oorlog uitbrak, want...


IETS MOOIS
Vijf jaar geleden verloor hij zijn vriendin, met wie hij al heel lang samen was. Het sloeg de bodem onder zijn bestaan uit. In de periode...




