We hebben nog steeds niets met ze gedaan. Ze staan alweer bijna een half jaar naast elkaar, allebei nog in de kunststof urn, die we van het crematorium meekregen. Zelfs de kleurrijke doos, waarin die verpakt zaten, zit nog om ze heen. Ze? Ik heb het over mijn ouders, maar eigenlijk moet ik schrijven de as van mijn ouders, want meer is er niet van ze over. Die resten willen we een keer gaan uitstrooien, maar wanneer, hoe en waar? Het komt er door allerlei andere besognes gewoo

Carin was 18 toen haar moeder in 1981 overleed. Ze had borstkanker, was bijna twee jaar ziek. Een groot deel van die tijd lag ze thuis op bed. Eerst boven, later in de huiskamer. Een gezinsverzorgster – wat was dat goed geregeld in die tijd – maakte het huis schoon, kookte, waste en zorgde dat moeder niets tekort kwam. Over de ziekte van moeder werd nauwelijks gesproken. Iedereen leefde zijn eigen leven. Natuurlijk legde het een deken over het gezin. Zachtjes praten, geen tel