Als jong meisje kwam ze als hulp in de huishouding bij een groot boerengezin met jongens terecht. Er was dringend behoefte aan iemand die kon helpen met koken, poetsen en wassen. Thuis maakten ze er grapjes over. Ze zou wel snel aan een van de zonen worden gekoppeld. Maar daar wilde ze niets van weten. ‘As ge da mar nie denkt…’ Toch liep het zoals ze thuis al vermoedden. Want een van de zonen zag haar wel zitten én zij hem tenslotte ook. Ze trouwden op een ijskoude januaridag