Cor hield van kerst. Als december op de kalender naderde, was hij vaak de eerste in de straat die een boom in de huiskamer zette en die prachtig versierde. Hij genoot van de glinstering van de ballen, de lichtjes die in de ramen weerspiegelden – van de hele sfeer. Kerst had bij hem een speciaal plaatsje in zijn hart. Toen Cor eind november overleed, waren zijn dochters het snel eens: in de garage, waar pa werd opgebaard, moest ook een kerstboom komen. Ze waren nog maar amper

Kerst is ineens kerstMIS als er iemand niet meer is… Deze rijmregel is niet van mezelf. Hij zou van Merel Morre kunnen zijn of van Tanja Helderman, die allebei zo prachtig kunnen dichten. Ik heb er nog op gegoogeld, maar kon de bron niet achterhalen. De tekst stond op de kaarten, die ik dit jaar heb laten maken om naar de nabestaanden te sturen van de mensen, van wie ik dit jaar de uitvaart mocht begeleiden. Het waren er weer een heleboel – de mannen in de meerderheid. En ja,